Hamilton Parks Woensdag 6 aug

05.30 uur op, naar het vliegveld en inchecken. Daar het eerste obstakel. Jan/Truus en Gijs/Alja hadden overgewicht. Het moest eruit. Jan trok een extra vest en 2 jassen aan en wat handdoeken om zijn nek en de rest werd in de handbagage bijgepropt. De bh's van Truus gingen van hand tot hand. Wie nog een?
Na een goede vlucht reden we ca. 11 uur in onze supergrote huurbus richting Hazyview. Ca. 450 km, tegen 17.00 uur was de verwachtte aankomsttijd in Hamilton Parks. Prachtig zonnig weer, eindelijk.
Het werd een lange, helse tocht die ik even in het kort ga beschrijven.
We namen de toeristische route door de bergen om onderweg ook wat moois te zien. We hadden alleen een kleine kaart en de TomTom was kapot. Dus gingen we een afslag te vroeg van de snelweg af. Even tanken in het Afrikaanse dorp Belfast.
Toen hele lange roodstoffige wegen door het Afrikaanse binnenland, bijna geen borden en de namen in het Afrikaans. Zodat het heel lang duurde voor we in de gaten hadden dat we verkeerd gereden waren. Daarbij nog hele grote gaten in de weg die we niet konden ontwijken en het een wonder was dat we geen lekke band kregen. Toen we eindelijk weer op de goede weg kwamen zagen we dat we 150 km (!) omgereden hadden.

Nu de prachtige weg door de bergen. Het werd al donker. Het uitzicht bij de ondergaande zon was adembenemend maar we moesten nog een heel eind. In het pikkedonker kwamen we in de buurt van Hazyview, een hele grote stad maar we konden het adres niet vinden. We werden steeds van het kastje naar de muur gestuurd en waren doodop. Eindelijk reden we de poort van Hamilton Parks binnen en zagen daar een bordje dat we nog 2 km over een smal wielspoor naar de lodge moesten rijden. (zoiets als in Málaga voor de ingewijden).

Maar daar was alle leed in een klap vergeten, heel gastvrije mensen, heerlijk eten en drinken en een prachtig huisje met een hemelbed. Toen de eigenaar een praatje met ons kwam maken stond naast hem een jongeman van ca. 30 jr. "Is that your son?" vroegen wij. "No, he's married to my mother" was het antwoord. We schaterden het uit. Wat een grappige man! Later bleek dat het echt waar was. Oeiii. Zie ook www.hamiltonparks.com